Δ Ιππαρίου
| δ Ιππαρίου | ||
|---|---|---|
| Αστερισμός: | Ιππάριον | |
| Συντεταγμένες (εποχή 2000.0): |
α = 21h:14m:28,8s, δ = +10°.00′.25″ | |
| Φαινόμενο μέγεθος: | 4,47 (5,19 και 5,52) | |
| Φασματικός τύπος: | F7V + F7V | |
| Απόσταση από τη Γη: | 59,4 ± 0,5 έτη φωτός | |
| Εναλλακτικές ονομασίες: | 7 Ιππαρίου, BD+09°4746, HD 202275, HIP 104858, HR 8123, SAO 126643 | |
Ο δ (δέλτα) Ιππαρίου (Delta Equulei, δ Equ) είναι ο δεύτερος φωτεινότερος (όπως φαίνεται από τη Γη) αστέρας του αστερισμού Ιππαρίου. Ο δ Ιππαρίου είναι φασματοσκοπικώς διπλό αστρικό σύστημα[1], δηλαδή δύο αστέρες που περιφέρονται γύρω από το κοινό κέντρο μάζας τους, οι οποίοι στη συγκεκριμένη περίπτωση εκτελούν την περιφορά αυτή μέσα σε 2,08 γήινες ημέρες και έχουν φασματικούς τύπους G0 και F7.[2] Το απόλυτο μέγεθος του όλου είναι 3,142. Υπάρχει διχογνωμία ως προς τις μάζες των δύο αστέρων: μία μελέτη τις δίνει ως 1,22 (του μεγαλύτερου) και 1,17 ηλιακή μάζα, ενώ μία άλλη ως 1,66 and 1,59, αντιστοίχως.[2] Η απόλυτη (πραγματική) λαμπρότητα του μεγαλύτερου αστέρα είναι 2,23 φορές μεγαλύτερη της ηλιακής, ενώ του μικρότερου 2,17.[2] Η ηλικία του ζεύγους εκτιμάται[3] στα 3,0 δισεκατομμύρια έτη. Το ζεύγος πλησιάζει τη Γη και γενικότερα το Ηλιακό Σύστημα με ταχύτητα 16,2 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο (58.300 χιλιόμετρα την ώρα).
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Ουίλιαμ Χέρσελ είχε ταξινομήσει τον δ Ιππαρίου ως διπλό αστέρα μεγάλου διαχωρισμού. Ο Φρίντριχ Γκέοργκ Βίλχελμ φον Στρούβε έδειξε αργότερα ότι δεν επρόκειτο για σύστημα. Αλλά ο γιος του τελευταίου, ο Ότο Βίλχελμ φον Στρούβε, εκτελώντας παρατηρήσεις το 1852, ανεκάλυψε ότι, ενώ ο διαχωρισμός των δύο συνέχιζε να αυξάνεται, ο ίδιος ο κυρίως δ Ιππαρίου (δ Ιππαρίου Α) εμφανιζόταν πεπλατυσμένος. Συμπέρανε ότι επρόκειτο για ένα διπλό σύστημα με τα δύο μέλη του πολύ κοντά το ένα στο άλλο.[4] Αυτό είναι το προαναφερθέν διπλό αστρικό σύστημα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Muterspaugh, Matthew W.; Lane, Benjamin F.; Konacki, Maciej; Burke, Bernard F.; Colavita, M.M.; Kulkarni, S. R.; Shao, M. (2005). «PHASES High-Precision Differential Astrometry of δ Equulei». The Astronomical Journal 130 (6): 2866–2875. doi:. Bibcode: 2005AJ....130.2866M. http://iopscience.iop.org/1538-3881/130/6/2866/fulltext/.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Delta Equulei». University of Illinois Astronomy department. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2006.
- ↑ Casagrande, L.; Schönrich, R.; Asplund, M.; Cassisi, S.; Ramírez, I.; Meléndez, J.; Bensby, T.; Feltzing, S. (2011), «New constraints on the chemical evolution of the solar neighbourhood and Galactic disc(s). Improved astrophysical parameters for the Geneva-Copenhagen Survey», Astronomy & Astrophysics 530 (A138): 21, doi:
- ↑ Struve, Otto Wilhelm (1859). «On some lately discovered Double Stars». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 20: 8. doi:. Bibcode: 1859MNRAS..20....8S. http://mnras.oxfordjournals.org/content/20/1/8.full.pdf.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Kaler, James B., Delta Equulei, University of Illinois, http://stars.astro.illinois.edu/sow/deltaequ.html, ανακτήθηκε στις 2017-02-18
- Delta Equulei